COTONEA Mala

COTONEA Mala

memorantur Plinio, l. 15. c. 11. His (pineis nucibus) proxima amplitudine mala, quae vocamus Cotonea et Graeci Cydonea, ex Creta Insula advecta. Incurvatos trahunt ramos prohibentque crescere parentem. Plura eorum genera, chrysomela, incisuris distincta, colore ad aurum inclinatô. Quae candidiora ---- odoris praestantissimi sunt. Est Et Neapolitanis suus honos. Minora ex eodem genere struthea odoratius vibrant, serotinô proventu, praecoci vero musteu etc. Coquebantur ea in musto, et alii etiam odores adiciebantur, de qua conditura Plautus agit Persâ, Act. 1. Sc. 3. v. 7.

Commisce mustum, struthea colutheaque appara,

Bene ut in scutris concaleat, et calamum inice.

Vide Columellam, l. 12. c. 19. et 41. οἶνον κυδωνίτην Graeci vocant, et γλεῦκος in eadem conditura usurpant. Sunt autem Struthea, uti visum Plinio, minora cotonea: aliis tamen maiora, in quibus Dioscorides est, qui ἀλήθινα vocat minora Cydonia, h. e. vera, et a maioribus, quae Struthea ille appellat, Cotonacea hodie Galli, distinguit. Et quidem parav illa Cydonia, rotunda et odorata sunt, Pommes coin vulgo Gallis, e quibus hodieque Genuenses delicatissimum suum cydoniatum parant. Sed et alius horum malorum usus fuit. Plinius, d. l. Omnia iam et virorum salutatoriis cubilibus inclusa, simualchris noctium consciis imposita. Ubi cubicula salutatoria vocat, in quibus divitem, e dormitorio suo prodeuntem, communis amicus, ut inquit Manilius, l. 7. saltutabat, vide Hadr. Turneb. Advers. l. 13. c. 28. Ad cuiusmodi cubiculorum ornatum erectas et comparatas imagines, simulacra noctium conscia appellat, Dalechampius. Not. ad loc. Vide quoque Casaubon. ad Suetonium, p. 70. et infra Cydonia. De Cydoneis vero Malis Sinensium, aliquid supra, in voce Bonia ma.